சிந்திக்கச் சில கேள்விகள்! - தமிழிலேயே சாப்பிடலாம்!

சாப்பாடு எனும் சொல் புதிராக இருக்கிறது. இது தமிழ்ச் சொல்லா? பழந்தமிழ் இலக்கியத்தில் இச்சொல் இருக்கிறதா? எனப் பலகேள்விகளை ஒரே நேரத்தில் கேட்டார் ஒரு நண்பர்.

சாப்பாட்டுக்குத் தமிழில் உணவு, உண்டி, அடிசில் எனப் பல சொற்கள் இருக்கின்றன.

சாப்பாடு எனும் சொல்லுக்கு வேர்ச்சொல் விளக்கம், மொழிஞாயிறு தேவநேயப் பாவாணர் "முதல் தாய்மொழி" எனும் நூலில் ஒப்பொலிப்படலம் எனும் பகுதியில் பின் வருமாறு விளக்குகிறார்.

"இருதிணைப் பொருள்களும் இயற்கையாகவும் செயற்கையாகவும் பிறப்பிக்கும் ஒலிகளைப்போன்ற ஒலிக் குறிப்புகளும் அவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட சொற்களும் ஒப்பொலிச் சொற்களாம்.

உயர்திணையொலிகள்.
எடுத்துக்காட்டு: ஒலிக்குறிப்பு, சப்(பு).

சொல் சப்பு - சப்பிடு - சாப்பிடு - (சாப்பீடு) சாப்பாடு."

அவர் கூற்றை உறுதிப்படுத்துமாப் போல உண்ணல் ஐந்து வகை எனச்சொல்லும் சூடாமணி நிகண்டு,
"பல்லினால் கடித்தல் நக்கல் பருகல் விழுங்கல் மற்றும்
மெல்லவே சுவைத்தலாகும் வினவில்ஐந் துணவு தாமே"

எனும் செய்யுள் வழி உண்ணல் வகையில் கடித்துண்பது, நக்கியுண்பது, பருகியுண்பது, விழுங்கியுண்பது, சப்பியுண்பது என விளக்குகிறது. சப்பிடு - சாப்பிடு - சாப்பாடு.

மேற்காணும் விளக்கங்களைப் பின்வரும் அகரமுதலிகள் தரும் சொல் பொருள்களும் பிற செய்திகளும் பெரிதும் உறுதிப்படுத்துகின்றன.

அகரமுதலிப் பொருள்:
சப்புதல் - மெல்லுதல், குதப்புதல், உறிஞ்சிக் குடித்தல்.

சப்பிக் கொடுத்தல் - வாயிலிட்டுப் பதப்படுத்திக் குழந்தைக்குக் கொடுத்தல்.

சப்பெனல் - சாரமின்மைக் குறிப்பு, உப்பில்லாப் பண்டம் சப்பென்றிருக்கும்.

சப்புக் கொட்டுதல் - சாப்பிட்டபின் சுவையை நினைத்து நாக்கை மேல் அண்ணத்தோடு ஒட்டி ஒலி எழுப்புதல்.

உணவு உட்கொள்ளும் வகைகள் என்று இருபத்தைந்துக்கு மேற்பட்ட சொற்கள் தமிழில் உள்ளன எனக் குறிப்பிடும் திரு.இரா.வேங்கடகிருட்டிணன் (நூல்: தமிழே முதன்மொழி) தரும் குறிப்பில் "சப்புதல்" எனும் சொல்லையும் தருகிறார்.

மொழிஞாயிறு தேவநேயப்பாவாணர் தம் "சொல்லாராய்ச்சிக் கட்டுரைகள்" எனும் நூலில் உணவுண்ணுதற்கான 29 வகைச் சொற்களைத் தந்து பொருள்விளக்கமும் தருகின்றார்.

1. அசைத்தல் - விலங்குபோல் அசையிட்டடுத் தின்னுதல்
2. அதுக்குதல் - சூடான உணவை வாயின் இருபுறத்திலும் மாறிமாறி ஒதுக்குதல்
3. அரித்தல் - பூச்சி புழுப்போலச் சிறிது சிறிதாய்க் கடித்தல்
4. அருந்துதல் - சிறிது சிறிதாய்த் தின்னுதல் அல்லது குடித்தல்
5. ஆர்தல் - வயிறு நிரம்ப உண்ணுதல்
6. உண்ணுதல் - எதையும் உட்கொள்ளுதல்
7. உதப்புதல் (குதப்புதல்) - வாயினின்று வெளிவரும்படி மிகுதியாய்ச் சுவைத்தல்
8. உறிஞ்சுதல் - ஒன்றிலுள்ள நீரை வாயால் உள்ளிழுத்தல்
9. ஒதுக்குதல் - ஒரு கன்னத்தில் அடக்குதல்
10 கடித்தல் - கடினமானதைப் பல்லால் உடைத்தல்
11 கரும்புதல் - ஒரு பொருளின் ஓரத்தில் சிறிது சிறிதாய்க் கடித்தல்
12 கறித்தல் - மெல்லக் கடித்தல்
13 குடித்தல் - கலத்திலுள்ள நீரைப் பொதுவகையில் வாயிலிட்டு உட்கொள்ளுதல்
14 குதட்டுதல் - கால்நடைபோல் அசையிட்டு வாய்க்கு வெளியே தள்ளுதல்
15 கொறித்தல் - ஒவ்வொரு கூலமணியாய்ப் பல்லிடை வைத்து உமியைப் போக்குதல்
16 சப்புதல் - சவைத்து ஒன்றன் சாற்றை உட்கொள்ளுதல்
17 சவைத்தல் - வெற்றிலை புகையிலை முதலியவற்றை மெல்லுதல்
18 சாப்பிடுதல் - சோறுண்ணுதல்
19 சுவைத்தல் - ஒன்றன் சுவையை நுகர்தல்
20 சூப்புதல் - கடினமானதைச் சப்புதல்
21 தின்னுதல் - மென்று உட்கொள்ளுதல்
22 நக்குதல் - நாவினால் தொடுதல்
23 பருகுதல் - கையினால் ஆவலோடு அள்ளிக் குடித்தல்
24 மாந்துதல் - ஒரே விடுக்கில் அல்லது பெருமடக்காய்க் குடித்தல்
25 முக்குதல் அல்லது மொக்குதல் - வாய் நிறைய ஒன்றையிட்டுத் தின்னுதல்
26 மெல்லுதல் - பல்லால் அரைத்தல்
27 மேய்தல் - மேலாகப் புல்லைத் தின்னுதல்
28 விழுங்குதல் - மெல்லாமலும் பல்லிற் படாமலும் விரைந்து உட்கொள்ளுதல்
29 மிசைதல் - மிச்சில் உண்ணுதல்

நாம் பெருந் தீனிக்காரனைச் சாப்பாட்டுராமன் என்று சொல்கிறோம். தெலுங்கு மொழியிலும் இது சாப்பாட்டு ராமுடு என வழங்குகிறதாம்.

தமிழில் நிலைமொழிக்கு முன்னால் ஒரு பிறமொழிச் சொல்லை வருமொழியாகக் கொண்டு புணரியல் விதிப்படி இணைக்கலாமா, முடியுமா? என்பதற்குக் காட்டுகள் தந்து விளக்கம் தரும் மூதறிஞர் வ.சுப.மாணிக்கம் சாப்பாடு என்பதைத் தமிழ்ச் சொல்லாகவே காட்டுகிறார்.

அவர் தந்த காட்டுகள்: அவர் + ரவை வாங்கினார். சாப்பாடு + ரெடி.

புலவர் இரா.இளங்குமரன் தொகுத்த வழக்குச்சொல் அகராதியில் "சாப்பாடு போடல்" என்பதைப் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.

"நண்பர்களுக்கும் அன்பர்களுக்கும் திருமண அகவை உடையவர்களெனின், ஷஎன்ன, எப்பொழுது சாப்பாடு போட எண்ணம், போகிற போக்கைப் பார்த்தால் சாப்பாடு போடும் எண்ணமே இல்லையா?ஷ என வினவும் ஷசாப்பாடுஷ திருமணப் பொருட்டதாம்.

திருமணம் என்றாலே பலவகைக் கறிகள், பாயசம், அப்பளம், வடையுடன் சாப்பாட்டுச் சிறப்பே பெருஞ் சிறப்பாகப் பேசப்படுவதாகலின் ஷசாப்பாடேஷ திருமணப் பொருள் தருவதாயிற்று. தாலிகட்டு முடிந்தால் இலை முன்னர்தான் பலரைப் பார்க்கலாம். அவ்வளவு பாடு, சாப்பாடு.

பழந்தமிழ் இலக்கியத்தில் இந்தச் சொல் இருக்கிறதா?

இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. என்றாலும் இக் கேள்வி தொடர்பாக இங்கே நாம் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டிய செய்திகள்.

1. நம் இலக்கிய நூல்கள் அனைத்தும் இப்போது நம்மிடம் இல்லை. "மறைந்துபோன தமிழ் நூல்கள்" எனத் திரு. மயிலை சீனி வேங்கடசாமி 338 பக்கங்கள் கொண்ட ஓர் ஆய்வு நூலே எழுதியுள்ளார். அதில் 314 மறைந்துபோன தமிழ் நூல்களின் விவரம் தருகிறார். சிதைவுண்ட நூல்களென மேலும் 319 நூல்களைக் குறிப்பிடுகிறார்.

2. இருக்கும் எல்லா நூல்களுக்கும் சொல்லடைவு தொகுக்கப்படவில்லை.

எனவே, பழந்தமிழ் இலக்கியத்தில் இருந்தால்தான் அது தமிழ்ச்சொல் என ஏற்றுக்கொள்ளலாம் என்பது முறையல்ல.

நாராயண பாரதியார் என்பார் எழுதி 1905ஆம் ஆண்டு பதிப்பிக்கப்பட்ட "திருவேங்கட சதகம்" எனும் நூலில்,
"நல்வண்ண மென்னிலொரு சாப்பாடு"
என வரும் பாடலடியில் "சாப்பாடு" கிடைக்கிறது.

முக்கனியும் சர்க்கரையும் மொய்ம்மலர்போல் தோசைகளும்
தக்கமிள காய்ப்பொடியும் சட்டினியும் - பக்குவமாய்ச்
சாப்பிடுங்கள் சாப்பிடுங்கள் என்றுகிர்ஷ்ண சாமிதந்த
காப்பிக்கும் உண்டோ கணக்கு

எனத் தனிப்பாடல் திரட்டில் வரும் ஒரு வெண்பாவில் புலவர் வே.முத்துசாமி என்பார் சாப்பிடுங்கள், சாப்பிடுங்கள் என்கிறார்.

சாப்பாடு எனும் சொல் வழங்கும் சில பழமொழிகள்:

1 அன்று சாப்பிட்ட சாப்பாடு இன்னும்
ஆறு மாதத்திற்குத் தாங்கும்.

2 கோட்டுச் சம்பா ஆக்கிவைத்தால்
போட்டுச் சாப்பிட வருவார்கள்.

3 சத்திரத்திலே சாப்பாடு சாவடியிலே படுக்கை.

4 சத்திரத்துச் சாப்பாட்டுக்குத்
தலத்து ஐயங்கார் அப்பனையோ?

5 சாப்பிடும் கலம் பொன்னானாலும்
ஊறுகாய் கேளாமல் கடியுமா?

சாப்பாடு எனும் சொல் வழங்கும் முறை, நிலைகளை வைத்துப் பார்த்தால் இது ஒரு பிற்கால வழக்குச் சொல்லாகவும் இருக்கலாம். எது எப்படியிருந்தாலும் "சாப்பாடு" தமிழ்ச் சொல்லே.

உண்டியை, உணவை, அடிசிலைச் சோற்றை, அன்னத்தைப் பொங்கலைப் புளியோதரையை, இடியாப்பத்தை, இட்டலி தோசையைச் சாப்பாடு எனவும், சாப்பிடுங்கள் எனவும் தாராளமாகச் சொல்லலாம்.